ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինը հայտարարել է, որ Ռուսաստանը շուտով կկիրառի հայելային միջոցառումներ՝ Չինաստանի քաղաքացիների համար վիզայի ռեժիմը վերացնելու համար։ «Մեր չինացի ընկերների՝ Ռուսաստանի քաղաքացիների համար անվիզա ռեժիմ մտցնելու վերաբերյալ որոշումը, անկասկած, կնպաստի մեր ժողովուրդների միջև կապերի հետագա ամրապնդմանը: Մեր կողմից հայելային միջոցառումները շատ շուտով ուժի մեջ կմտնեն Չինաստանի քաղաքացիների համար»,- ասել է Պուտինը։

Նորություններ » Մեր «Հարյուր Տարվա Մենության» գաղտնիքը

Մեր «Հարյուր Տարվա Մենության» գաղտնիքը

18.04.2014 | 15:43

Յուրաքանչյուրն ունի իր «Հարյուր Տարվա Մենությունը»: Իր մտքերը, որոնք գալիս են իր նախնիների ապրածուչապրածից, ասածուչասածից, արածուչարածից: Իր երգերը, որոնք շատ հարազատ են չգիտես որտեղից ու երևի միայն արյան բաղադրության միջոցով են փոխանցվել իրեն: Իր ցավերը, որոնք անհանգստացնում են այն պահից սկսած, երբ ինքն այլևս գիտակցական ու մտածող էակ է: Իր հիշողությունները, որոնք դառն ու տտիպ են` ցեղի անցյալի պես ու նույնքան թանկ ու արժեքավոր են` տոհմի շարունակականության համար:

Մեր «Հարյուր Տարվա Մենությունը» մարկեսյան անձրևի պես մեզ պարբերաբար լվանում է ու լվանում: Մեզ լացացնում է, մեզ տխրեցնում է, մեր մտքի դուռն անդադար բացուխուփ է անում, մեզ մեր բաժին քարանձավում փակու՜մ` մինչև մեր մի բուռ հոգին կծկվի-ճմլվի ու նորից ապրելու ցանկությամբ լցվի: «Հարյուր Տարվա Մենությունը» յուրաքանչյուրիս համար անհատական է այս Երկրի վրա: Մարկեսինը 87 տարի էր, Այդինինը` 51, իմն ու ձերը` Աստծուն է հայտնի:

Այսօր Այդինի ծննդյան օրն է: Եթե ողջ լիներ, հաստատ կտխրեր Մարկեսի համար: Մարկեսն ասել է, թե մարդիկ մահանում են այն ժամանակ, երբ կարողանում են: Այսինքն` երբ պատրաստ են հեռանալու: Այդինը մահվան հետ հաշտ էր դեռ 31 տարեկանում: 1993-ին էր, մի օր զրույցի մեջ ասաց, թե սկսել է մտածել մահվան մասին և հաշտ է այդ մտքի հետ, թե մահից վախենալ պետք չէ, թե երբ մահը գա, ինքը պատրաստ կլինի առանց վախենալու: Քսան տարի հետո նա հեռացավ: Չգիտեմ Մարկեսը երբ է ասել իր խոսքը մահվան մասին, բայց նա էլ իր գործերի մեջ ապրելու մեծ ցանկությունը զուգահեռել է մահվան հետ հաշտ լինելու գաղափարին: Երևի մենք բոլորս ենք մտածում մահվան մասին, բայց քչերս ենք գոնե ինքներս մեզ խոստովանում դրա մասին: Մենք ապրել ենք ուզում` մահվան գաղափարը «թաղելով» մեր մտքերի փոշոտ գզրոցներում…

Մեզանից յուրաքանչյուրն իր «Հարյուր Տարվա Մենությունն» ունի, իր Մարկեսյան անձրևը, իր Այդինյան հարցումները` Կյանքի, Ճշմարտության, Սիրո մասին: Մեզանից յուրաքանչյուրն իր երգն ունի` հեռուներից եկող և դեպի հեռուները թևածող:
... Մեր սիրո հետագիծն ավելի երկար պիտի լինի, քան մեր չարության ընթացքը` անկախ նրանից, թե մեր «Հարյուր Տարվա Մենությունը» որքան է տևում:

Կարինե ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1716